سبک پاپ‌آرت، جنبشی هنری است که در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی در بریتانیا و ایالات متحده ظهور کرد. این سبک با استفاده از عناصر فرهنگ عامه و رسانه‌های جمعی، مانند تبلیغات، کمیک‌استریپ‌ها، کالاهای مصرفی و چهره‌های مشهور، به بازتعریف هنر پرداخت. پاپ‌آرت به عنوان واکنشی به هنر انتزاعی و سنتی، بر زندگی روزمره و فرهنگ مصرفی تمرکز کرد.
هنرمندان پاپ‌آرت از تصاویر شناخته‌شده مانند قوطی‌های سوپ، بطری‌های کوکاکولا و چهره‌های مشهور مانند مریلین مونرو و اغلب از رنگ‌های زنده و پرتلاطم برای جلب توجه بیننده استفاده می‌کردند. پاپ‌آرت نه‌تنها در نقاشی، بلکه در مجسمه‌سازی، طراحی گرافیک و حتی موسیقی تأثیر گذاشت. امروزه نیز تأثیرات پاپ‌آرت در هنر معاصر و فرهنگ بصری مشهود است.
چاپ سیلک‌اسکرین، از تکنیک‌هایی بود که برای ایجاد آثار هنری در سبک پاپ‌آرت به‌کار گرفته می‌شد و به تولید انبوه و تکثیرپذیری اشاره داشت. پاپ‌آرت اغلب به نقد جامعه‌ی مصرف‌گرا و تأثیر رسانه‌ها بر زندگی مردم می‌پرداخت. از هنرمندان این سبک می‌توان به «اندی وارهول»، «روی لیختنشتاین»، «کلاس اولدنبرگ» و «جسپر جانز» اشاره کرد.
